تاثیر نامطلوب پودر پرینتر های لیزری بر بدن انسان

تونر پودریست که در پرینتر های لیزری و فتوکپی استفاده می شود. در تونرهای اولیه, این پودر مخلوطی از کربن, اکسید آهن و قند بود. بعدها به منظور افزایش کیفیت و کارایی به مخلوط ذرات کربن، پلیمر تغییر یافت افزودند. در این صورت راحتی بعد از قرار گرفتن بر روی کاغذ به وسیله حرارت دستگاه ذوب و به درون آن فرو رود.

در گذشته دستگاه های اولیه به وسیله تونر های کم هزینه و توسط کاربران عادی از بطری های بسته بندی به داخل دستگاه ریخته می شد. اما دستگاه های امروزی به وسیله یک کارتریج مهر و موم شده حاوی تونر و چند قطعه کاربردی دیگر تغذیه می شوند.

پلیمر های مورد استفاده در پودر های لیزری اکثرا از موادی مانند styrene acrylate copolymer, polyester resin, styrene butadiene copolymer و مواد مشابه بوده است. اما به طور کلی از هر تولید کننده و حتی از هر نوع دستگاه  ممکن است متفاوت باشد. این تفاوت معمولا در نقطه ذوب و اندازه ذرات پودر است.

پودر از ترکیب عناصر خورد و ریز شده به وسیله دستگاه جت هوا به وجود می آید. این فرایند باعث ایجاد دانه های پودر با اندازه های متفاوت و اشکال غیر کروی می شود. اما به تازگی برای افزایش کیفیت پرینت بعضی از شرکت ها مواد تونر را از ذرات ملکولی در شرایط آزمایشگاهی رشد می دهند که نتیجه آن باعث ایجاد پودر یکنواخت, ریزتر و در نمونه های رنگی با دقت رنگ بیشتر شده است. به طور کلی کیفیت پرینت بر روی کاغذ بدون در نظر گرفتن ویژگی های کاغذ رابطه مستقیم با اندازه پودر دارد.

رنگ ناشی از پودر تونر را می توان با آب سرد از روی پوست یا لباس پاک کرد. آب گرم یا ولرم باعث شل شدن تونر   ونفوذ آن در الیاف لباس یا ترک های پوست می شود. البته تونر جذب شده به پوست را می توان با استفاده از مواد شوینده قوی پاک کرد اما تونر جذب شده به الیاف لباس قابل پاک شدن نیست.

ذرات پودر با خاصیت الکترواستاتیک طراحی شده و هنگام برخورد با ذرات, اشیاء و یا لوله های انتقال جارو یا فاضلاب این خاصیت تقویت می شود. به دلیل غیر منسجم بودن, جارو برقی های خانگی قدرت مکش آنها را داشته و در صورت مکش احتمال تخلیه شارژ الکتریکی یکجا و ایجاد جرقه در داخل مخزن دستگاه می تواند عامل آسیب به جارو برقی یا شروع یک آتش سوزی شود.

برای حل این مشکلات می توان از نوع خاصی از جاروبرقی با لوله رسانا برای تخلیه امن انرژی الکتریکی ساکن در پودر و فیلتر موسوم به هپا استفاده کرد.

پودر مانند گرد و غبار می تواند در هوا معلق شود, هر چند که گرد و غبار در مقایسه با اثرات زیستی تونر تقریبا بی اثر بوده است. در صورت نفوذ به سیستم تنفسی تحرکاتی مانند آسم یا برانشیت را با خود به همراه خواهد داشت.

سال ۱۹۷۰ میلادی ماده شیمیایی به نام پیرول در صنایع شیمیایی تولید شد. بحث های بسیاری در محافل زیست محیطی و پزشکی نسبت به اثرات سوء آن بر روی سلامتی به وجود آمد. در فرآیند ساخت این ماده یک آلاینده از کربن سیاه به دست می آمد که در ادامه در ساخت پودر سیاه از آن استفاده می شد.

گذر زمان نشان داده که تکنسین های زمینه پرینتر و کپی نیز که دائما با این پودر ها در ارتباط هستند با مشکلات تنفسی و ریوی روبرو خواهند شد.